Córki

Sofia, Hedviga i Maja dorastały razem na wsi w południowej Szwecji, pod opieką oddanej i promiennej matki Karoliny.

W 2010 roku Karolina odebrała sobie życie. Tego dnia Hedviga skończyła 10 lat. Maja pierwsza odnalazła Karolinę. Sofia pamięta tylko, że nie pozwolono jej patrzeć przez okno. W wieku 8, 10 i 16 lat dziewczynki nagle, bez wyraźnego powodu, straciły matkę. Dziś są już dorosłe, mają własne życie a każda na swój sposób poradziła sobie ze stratą. O samobójstwie matki rzadko rozmawiały ze sobą, przyjaciółmi lub rodziną. Nie wspominały o tym nowopoznanym znajomym. Sofia niedawno dowiedziała się, że matka cierpiała na chorobę afektywną dwubiegunową. Teraz wszystkie trzy odczuwają potrzebę zgłębienia tego, co się stało. Chcą zrozumieć swoje doświadczenia i móc otwarcie mówić o śmierci matki.

Film dokumentuje intymny proces zmagania się z żałobą po stracie i następstwami traumy.